حمیدمظاهری
بعضی ها محافظه کاری نمی دانند و نمی توانند در رمانهای حساس
محافظه کار باشند شاید بعضی ها زمان ومقتضیات آنرا ملاحظه
ننموده و اتفاقات زمانی خاص را در زمانی دیگر بسنجند بنده به دفعات
مختلف گذر زمان را هشدار داده و در سنجش وقایع واتفاقات آنرا لحاظ
نموده ام در فرصتی دیگر درباره آن مطالبی با مثالهای خاص خود خواهم
آورد0در این مقال میخواهم درباره آیت الله خلخالی سخن بگویم همو که
شاید اولین شخصیتی باشد که تمام آبرویش را به پای نظام ریخت0با تمام
وجود وارد گردید تا نظام را نجات دهد0
تمام انقلابها در اوایل کار با بحرانهای عدیده ای مواجهند که مدیریت آنها در
صورت عدم اقتدار انقلاب را با شکست مواجه می نماید خلخالی در مواقع
بحرانی آستین ها را بالا زد وارد گود گردید و تهمت شنید او در مواجهه با
مسائل مختلف شاید به نظر امروزی بهترین تصمیم ها را نمی گرفت ولی
بنظر نگارنده اگر موارد مطروحه در خصوص ایشان در زمانش بررسی گردد
حتی اگر تصمیماتشان هزینه هایی بر نظام تحمیل می نمود ولی در نوع خود
بی نظیر بود0در حکم صادره توسط ایشان در مورد محکومانی چون هویدا و
روسای ساواک و نظام گذشته علیرغم اینکه می دانست که هویدا نکات
گفتنی فراوانی دارد و بر به اعتقادنظر مرحوم بازرگان در درون خود صحه
می گذاشت اما با احساس رد پاهای گوناگون در این پرونده و وقوف کامل
بر فشارهایی که در داخل و خارج وارد میگردید تا اجرای حدود الهی راسبب
گردیده و پایه های نظام را متزلزل نموده و موجب سست گردیدن عزم و اراده
مردمی شود در یک دو راهی مشکل بهترین تصمیم را اتخاذ نمود0
آیت الله شریعتمداری را فقیهی مجتهد می دانست اما وقتی می دید لازمه
حفظ نظام روشنگری است بر او می خروشید و می گفت شاه که رفت ملایش
هم باید برودمجتهدش هم باید برود چون می ترسید عافیت طلبی در آن برهه
زمانی مسیر انقلاب را عوض نماید0ضرورت زمان و مکان همان ضرورتی است
که متاسفانه منتقدان شریعتی هم در موردایشان آنرا لحاظ نمی نمایند
شریعتی بر روحانیتی می تاخت که در قبال طاغوت مبارزه نمی نمود و در
مقابل صهیونیسم موضع گیری نمی کرد طوریکه می گفت عجبا که از
خاخام ها و کشیک ها و رهبران یهودی و مسیحی می بینم کسانی را که بر
علیه اسرائیل مبارزه میکنند وافسوس که از رهبران تشیع و مسلمین فقط
امام خمینی است که پیشتاز است0
البته نشستن در جای گرم و نرم و قضاوت در مورد خلخالی و دیگران سهل
است برای قضاوت صحیح می بایست خود را در حال و هوای زمان ومکان خاص
رویداد قرار داد البته من وجود اشتباهات راکتمان نمیکنم و آنرا اجتناب ناپذیر
میدانم زیرا که دیکته نا نوشته غلط ندارد زیبا کلام که بعنوان هیئت حسن نیت
برای حل مسئله کردستان در اوایل انقلاب از طرف مرحوم بازرگان به آن منطقه
اعزام شده بود می گفت که خلخالی تصور می نمود که من در خصوص مسائل
دموکرات و کومله مصالحه کرده ام آمده بود تا مرا در کردستان مجازات نماید
خدا رحم کرد که ایشان را از تهران خواستند و از حیاط مکانی که در آن مستقر
بودیم سوارهلیکوپتر شد و رفت و الا مرا اعدام کرده بود0خلخالی که تائید امام
را پشت سرش داشت متاسفانه بعدها مورد بی مهری های فراوانی قرار گرفت
و مسئولین نظام عملکردش را زیرسوال برده و در انتخابات صلاحیتش رد شد و
همان موقع بود که به سخن آمده و در روزنامه رسالت سواد فقهی خود و
همردیفی با شهید مطهری را یاد آور گردید او مجتهدمبارزی بودکه در دوران
آرامش نظام نشان داد که اعتقاد به افراطی گری ندارد و شرایط زمان موجبات
عملکرد سالهای پیشین را سبب گردیده چونان که به جرگه اصلاح طلبان پیوست
هر چند که اصلاح طلبان انتساب این شخصیت به خودشان واهمه داشتند
بعضی ها محافظه کاری نمی دانند و نمی توانند در رمانهای حساس
محافظه کار باشند شاید بعضی ها زمان ومقتضیات آنرا ملاحظه
ننموده و اتفاقات زمانی خاص را در زمانی دیگر بسنجند بنده به دفعات
مختلف گذر زمان را هشدار داده و در سنجش وقایع واتفاقات آنرا لحاظ
نموده ام در فرصتی دیگر درباره آن مطالبی با مثالهای خاص خود خواهم
آورد0در این مقال میخواهم درباره آیت الله خلخالی سخن بگویم همو که
شاید اولین شخصیتی باشد که تمام آبرویش را به پای نظام ریخت0با تمام
وجود وارد گردید تا نظام را نجات دهد0
تمام انقلابها در اوایل کار با بحرانهای عدیده ای مواجهند که مدیریت آنها در
صورت عدم اقتدار انقلاب را با شکست مواجه می نماید خلخالی در مواقع
بحرانی آستین ها را بالا زد وارد گود گردید و تهمت شنید او در مواجهه با
مسائل مختلف شاید به نظر امروزی بهترین تصمیم ها را نمی گرفت ولی
بنظر نگارنده اگر موارد مطروحه در خصوص ایشان در زمانش بررسی گردد
حتی اگر تصمیماتشان هزینه هایی بر نظام تحمیل می نمود ولی در نوع خود
بی نظیر بود0در حکم صادره توسط ایشان در مورد محکومانی چون هویدا و
روسای ساواک و نظام گذشته علیرغم اینکه می دانست که هویدا نکات
گفتنی فراوانی دارد و بر به اعتقادنظر مرحوم بازرگان در درون خود صحه
می گذاشت اما با احساس رد پاهای گوناگون در این پرونده و وقوف کامل
بر فشارهایی که در داخل و خارج وارد میگردید تا اجرای حدود الهی راسبب
گردیده و پایه های نظام را متزلزل نموده و موجب سست گردیدن عزم و اراده
مردمی شود در یک دو راهی مشکل بهترین تصمیم را اتخاذ نمود0
آیت الله شریعتمداری را فقیهی مجتهد می دانست اما وقتی می دید لازمه
حفظ نظام روشنگری است بر او می خروشید و می گفت شاه که رفت ملایش
هم باید برودمجتهدش هم باید برود چون می ترسید عافیت طلبی در آن برهه
زمانی مسیر انقلاب را عوض نماید0ضرورت زمان و مکان همان ضرورتی است
که متاسفانه منتقدان شریعتی هم در موردایشان آنرا لحاظ نمی نمایند
شریعتی بر روحانیتی می تاخت که در قبال طاغوت مبارزه نمی نمود و در
مقابل صهیونیسم موضع گیری نمی کرد طوریکه می گفت عجبا که از
خاخام ها و کشیک ها و رهبران یهودی و مسیحی می بینم کسانی را که بر
علیه اسرائیل مبارزه میکنند وافسوس که از رهبران تشیع و مسلمین فقط
امام خمینی است که پیشتاز است0
البته نشستن در جای گرم و نرم و قضاوت در مورد خلخالی و دیگران سهل
است برای قضاوت صحیح می بایست خود را در حال و هوای زمان ومکان خاص
رویداد قرار داد البته من وجود اشتباهات راکتمان نمیکنم و آنرا اجتناب ناپذیر
میدانم زیرا که دیکته نا نوشته غلط ندارد زیبا کلام که بعنوان هیئت حسن نیت
برای حل مسئله کردستان در اوایل انقلاب از طرف مرحوم بازرگان به آن منطقه
اعزام شده بود می گفت که خلخالی تصور می نمود که من در خصوص مسائل
دموکرات و کومله مصالحه کرده ام آمده بود تا مرا در کردستان مجازات نماید
خدا رحم کرد که ایشان را از تهران خواستند و از حیاط مکانی که در آن مستقر
بودیم سوارهلیکوپتر شد و رفت و الا مرا اعدام کرده بود0خلخالی که تائید امام
را پشت سرش داشت متاسفانه بعدها مورد بی مهری های فراوانی قرار گرفت
و مسئولین نظام عملکردش را زیرسوال برده و در انتخابات صلاحیتش رد شد و
همان موقع بود که به سخن آمده و در روزنامه رسالت سواد فقهی خود و
همردیفی با شهید مطهری را یاد آور گردید او مجتهدمبارزی بودکه در دوران
آرامش نظام نشان داد که اعتقاد به افراطی گری ندارد و شرایط زمان موجبات
عملکرد سالهای پیشین را سبب گردیده چونان که به جرگه اصلاح طلبان پیوست
هر چند که اصلاح طلبان انتساب این شخصیت به خودشان واهمه داشتند
