تمام دنياى خود را فداى آخرتش كرد !
روزگارى فرزندى از تبار هابيليان در روز عيد قربـان از پـدر خـويـش مـى خــواهـد تــا همـچـون ابراهيم خـلـيـل الله، اسماعيلش را به قربانگاه ببـرد و فـدايـى راه سـالار شـهـيـدان حسين بن على (ع)و نهـضـت بزرگ خمينى كبير (ره)نمايد . شهيد سيـدرضا مظاهرى مقدم پس از عمليـات مـسـلـم بن عقيل طـبـق گـفـتـه خـودش (خطاب به ابـوى گرانقـدرش ) كه آشكـارا به ديدار معـبـودش نايل آمده بـود درخواست خود را با ادبيات فوق به پدر عـرضه مى كند و لحظاتى بعد در كنار پدرش كه همسنگر وى بود به فيض عظيم شهادت مى رسد . سيد بزرگوار جانباز انقلاب اسلامى حاج ميراكبر مظاهرى مقدم پس از عروج سرخ جگرگوشه اش ، پيكر رضا را به پشت منتقل مى كند و از آن هنگام با خداى خويش پيمان مى بندد تا آخرين لحظه عمر بـه مـبـارزه و تلاش و كـوشش در راه امام (ره)و شهدا ادامه دهد و تا آخرين دقايق جنگ در جبهه مى ماند و لحظه اى كوتاهى در اين عرصه را جايز نمى شمرد . صحبت از سيره پيرى از تبار سلسله بى انتهاى خاندان اهل بيت (ع)است . همو كه شرح زندگى فردى اش مى تواند اميدى ديگر فرا روى نااميدى هاى جوانان بگشايد .حاج اكبر عليـرغم سن و سال بالايى كه داشت تا آخرين روز عمـر پـر بركتش سنگر علم را ترك نكرد و در كلاس هاى متعدد تحصيلى ، تقويتى و كنكور حضور مى يافت و علت آن را روحيه دادن به رزمندگان مى دانست تا با مشاهده اراده بالاى او سنگر علم و دانـش را رها نكنند و چه بسيار پـزشكان و مهندسين ايثارگرى كه تنها علت موفقيت خويش را روحيه گرفتن از اين حركت او مى دانند .
با پتانسيل فـراوانى كه داشت همـزمان در يك روز و در چند محل انجـام وظيفه مى كرد .چنانكه حضـورشان در نواحى مختل بسيـج ، مـراكز مختل سپـاه و ادارات و سازمان هاى مختل گواه اين واقعيت است . از خصـوصيات بـارز اخـلاقـى وى عدم وابستگى به دنـيـا، سـاده زيـسـتـى خويشتن دارى ، صله رحم ، احترام به كوچكترها، تلاش براى رفع مشكل مردم به ويژه مسأله اشتغال (حداقلبـراى 500 نفر )را مى تـوان نام برد .جالب اينكه در عين بهـره مندى از مواهب عديده دنيـوى كه مالك زمين هاى متعددى از قبـل از انقلاب در شهر تبريز بـود و امتيازات و سهميه هايى امكان بـرخوردارى از آنها را داشت در هنگـام رحلت چيـزى از خود باقى نگذاشـت چـرا كه همه دارايى هـاى خود را وق كرد و به راستى تمام دنياى خويش را فداى آخرتش كرد . حاج اكبر مظاهرى پس از سال ها تحمل درد و رنج جراحات به جاى مانده از جنگ در آذرماه سال 80 به ديدار معشوق شتافت .
حميد مظاهرى راد
روزگارى فرزندى از تبار هابيليان در روز عيد قربـان از پـدر خـويـش مـى خــواهـد تــا همـچـون ابراهيم خـلـيـل الله، اسماعيلش را به قربانگاه ببـرد و فـدايـى راه سـالار شـهـيـدان حسين بن على (ع)و نهـضـت بزرگ خمينى كبير (ره)نمايد . شهيد سيـدرضا مظاهرى مقدم پس از عمليـات مـسـلـم بن عقيل طـبـق گـفـتـه خـودش (خطاب به ابـوى گرانقـدرش ) كه آشكـارا به ديدار معـبـودش نايل آمده بـود درخواست خود را با ادبيات فوق به پدر عـرضه مى كند و لحظاتى بعد در كنار پدرش كه همسنگر وى بود به فيض عظيم شهادت مى رسد . سيد بزرگوار جانباز انقلاب اسلامى حاج ميراكبر مظاهرى مقدم پس از عروج سرخ جگرگوشه اش ، پيكر رضا را به پشت منتقل مى كند و از آن هنگام با خداى خويش پيمان مى بندد تا آخرين لحظه عمر بـه مـبـارزه و تلاش و كـوشش در راه امام (ره)و شهدا ادامه دهد و تا آخرين دقايق جنگ در جبهه مى ماند و لحظه اى كوتاهى در اين عرصه را جايز نمى شمرد . صحبت از سيره پيرى از تبار سلسله بى انتهاى خاندان اهل بيت (ع)است . همو كه شرح زندگى فردى اش مى تواند اميدى ديگر فرا روى نااميدى هاى جوانان بگشايد .حاج اكبر عليـرغم سن و سال بالايى كه داشت تا آخرين روز عمـر پـر بركتش سنگر علم را ترك نكرد و در كلاس هاى متعدد تحصيلى ، تقويتى و كنكور حضور مى يافت و علت آن را روحيه دادن به رزمندگان مى دانست تا با مشاهده اراده بالاى او سنگر علم و دانـش را رها نكنند و چه بسيار پـزشكان و مهندسين ايثارگرى كه تنها علت موفقيت خويش را روحيه گرفتن از اين حركت او مى دانند .
با پتانسيل فـراوانى كه داشت همـزمان در يك روز و در چند محل انجـام وظيفه مى كرد .چنانكه حضـورشان در نواحى مختل بسيـج ، مـراكز مختل سپـاه و ادارات و سازمان هاى مختل گواه اين واقعيت است . از خصـوصيات بـارز اخـلاقـى وى عدم وابستگى به دنـيـا، سـاده زيـسـتـى خويشتن دارى ، صله رحم ، احترام به كوچكترها، تلاش براى رفع مشكل مردم به ويژه مسأله اشتغال (حداقلبـراى 500 نفر )را مى تـوان نام برد .جالب اينكه در عين بهـره مندى از مواهب عديده دنيـوى كه مالك زمين هاى متعددى از قبـل از انقلاب در شهر تبريز بـود و امتيازات و سهميه هايى امكان بـرخوردارى از آنها را داشت در هنگـام رحلت چيـزى از خود باقى نگذاشـت چـرا كه همه دارايى هـاى خود را وق كرد و به راستى تمام دنياى خويش را فداى آخرتش كرد . حاج اكبر مظاهرى پس از سال ها تحمل درد و رنج جراحات به جاى مانده از جنگ در آذرماه سال 80 به ديدار معشوق شتافت .
حميد مظاهرى راد
