عطارنيشابوري، شيخ فريدالدين (تولد بين 512 الي 537 _وفات 627 ه.ق):
شيخ فريدالدين محمد مشهور به عطار كه يكي از بزرگان و پيشوايان و
گويندگان مذهب عرفان است در نيشابور تولد يافت. تاريخ قطعي تولد وي معلوم
نيست. در هر صورت مي‌توان گفت كه وي در اواسط قرن ششم يعني اواخر
دوره‌ي سلجوقيان در خراسان به دنيا آمد. از اخبار و قراين نيز چنين به دست
مي‌آيد كه عطار عمر درازي داشته و شايد به حدود صد سال يا بيشتر رسيده
است. عطار روزگار جواني را با تحصيل معارف و خدمت مشايخ و تهذيب
نفس وكسب علم گذراند و در خدمت مجدالدين بغدادي شاگرد نجم الدين كبري به
كسب مقامات پرداخت تا سرانجام خود به مقام ارشد رسيد، وكعبه ي اهل دل
گرديد. به موجب بعضي اخبار و به فحواي اشعاري كه به وي نسبت داده
شده، مسافرت هاي بسيار كرده و مصر و دمشق و مكه و هند و تركستان
راسياحت كرده است. لقب عطار به واسطه ي اين است كه داروفروشي
مي كرد و درضمن بيماران اين را معالجه هم مي نمود.
مهمترين آثار شيخ ديوان قصائد و غزليات اوست كه در حدود ده هزار بيت
است.
دوم مثنوي منطق الطير وسوم، تذكرة الاواليا. در شرح احوال عارفان و
مكارم پيشوايان طريقت است . وي در سال 627ه‍ق در آشوب مغول كشته شد.
تربت وي در شاريخ واقع در جنوب نيشابور است. آثار ذيل از اوست:
اسرار نامه ـ الهي نامه ـ مصيبت نامه ـ جواهرالذات ـ وصيت نامه ـ
بلبل نامه ـ حيدرنامه ـ اشترنامه ـ مختارنامه ـ شاهنامه ـ خسرونامه ـ
مظهرالعجايب ـ هيلاج نامه ـ لسان الغيب ـ مفتاح الفتوح000
شيخ فريدالدين محمد مشهور به عطار كه يكي از بزرگان و پيشوايان و
گويندگان مذهب عرفان است در نيشابور تولد يافت. تاريخ قطعي تولد وي معلوم
نيست. در هر صورت مي‌توان گفت كه وي در اواسط قرن ششم يعني اواخر
دوره‌ي سلجوقيان در خراسان به دنيا آمد. از اخبار و قراين نيز چنين به دست
مي‌آيد كه عطار عمر درازي داشته و شايد به حدود صد سال يا بيشتر رسيده
است. عطار روزگار جواني را با تحصيل معارف و خدمت مشايخ و تهذيب
نفس وكسب علم گذراند و در خدمت مجدالدين بغدادي شاگرد نجم الدين كبري به
كسب مقامات پرداخت تا سرانجام خود به مقام ارشد رسيد، وكعبه ي اهل دل
گرديد. به موجب بعضي اخبار و به فحواي اشعاري كه به وي نسبت داده
شده، مسافرت هاي بسيار كرده و مصر و دمشق و مكه و هند و تركستان
راسياحت كرده است. لقب عطار به واسطه ي اين است كه داروفروشي
مي كرد و درضمن بيماران اين را معالجه هم مي نمود.
مهمترين آثار شيخ ديوان قصائد و غزليات اوست كه در حدود ده هزار بيت
است.
دوم مثنوي منطق الطير وسوم، تذكرة الاواليا. در شرح احوال عارفان و
مكارم پيشوايان طريقت است . وي در سال 627ه‍ق در آشوب مغول كشته شد.
تربت وي در شاريخ واقع در جنوب نيشابور است. آثار ذيل از اوست:
اسرار نامه ـ الهي نامه ـ مصيبت نامه ـ جواهرالذات ـ وصيت نامه ـ
بلبل نامه ـ حيدرنامه ـ اشترنامه ـ مختارنامه ـ شاهنامه ـ خسرونامه ـ
مظهرالعجايب ـ هيلاج نامه ـ لسان الغيب ـ مفتاح الفتوح000
